Door: Michel den Daas 5-8-2012
Werkgevers vragen op dit moment om het schaap met de 5 poten. De eisen die werkgevers stellen gaan steeds verder omhoog, de lonen staan onder druk. Veel werkzoekenden solliciteren zich suf en horen dan heel vaak dat ze het nét niet geworden zijn, dat er nét een andere kandidaat is die beter aansluit. Ontzettend vervelend, vermoeiend, teleurstellend, demotiverend... maar de realiteit.
Hoe komt dat nu?
De Markt
Het heeft vooral met ‘de markt’ te maken. Enerzijds zijn er op dit moment heel veel mensen beschikbaar, zeker in bepaalde vakgebieden, zoals secretarieel en HR, waardoor werkgevers de lat ook hoog kúnnen leggen. De eisen worden hoger en de lonen staan sterk onder druk. Voor werkzoekende is dit zeer vervelend, maar dit is nu eenmaal – u wilt het niet horen- marktwerking.
Een aantal jaren geleden gingen de lonen heel hard omhoog (in veel beroepsgroepen was er schaarste) en kregen bijvoorbeeld IT-ers –weet u het nog- al direct een leaseauto mee ná het sollicitatiegesprek! Dat was absurd, maar óók marktwerking. Nu liggen de kaarten duidelijk anders. De ‘macht’ ligt nu bij werkgevers.
De economie
Verder gaat het nu natuurlijk niet erg lekker met de economie, waardoor veel werkgevers erg voorzichtig zijn in het aannemen van mensen en áls ze dan iemand aannemen, dan moet het wel een echte topper zijn. Iemand die het verschil kan maken! Dus zoeken ze iemand die recent in een vergelijkbare functie heeft gewerkt, het liefst bij een vergelijkbare organisatie, die daar uitstekende resultaten heeft neergezet en die niet al te veel noten op de zang heeft als het gaat om arbeidsvoorwaarden…..
Rol bureaus
Voor bureaus in de arbeidsbemiddeling (W&S, uitzenders, detacheerders, freelancebemiddelaars) is dit een omstandigheid waar ze ook mee om moeten gaan. Enerzijds is daar het begrip dat de markt zich op deze manier begeeft en probeert een bureau ook de allerbeste kandidaat te vinden, de beste match te maken. Anderzijds is er begrip voor al die werkzoekenden die soms moedeloos worden. Het is belangrijk dat een bureau dan een luisterend oor biedt aan die sollicitant en de tijd neemt om de situatie uit te leggen.
Irreële eisen
Op het moment dat de eisen van de opdrachtgever niet reëel zijn, dan moet het bureau met de opdrachtgever in gesprek en goed uitleggen wat wel en wat niet haalbaar is. In sommige sectoren is nu al krapte en daar kun je de lat dus minder hoog leggen. Als je medewerkers zoekt in een segment waar er veel mensen beschikbaar zijn, dan kun je dat dus wel doen. Vervelend voor de werkzoekenden in dat segment, fijn voor de werkgevers.
Kansen keren
Er is hoop voor die werkzoekenden die graag willen werken, maar nu niet aan de bak komen. De markt gaat weer krapper worden. Vanaf 2015 / 2016 wordt er een enorme krapte voorspeld. Dit is een doemscenario voor werkgevers, maar positief voor alle welwillenden. Werkgevers moeten nadenken hoe ze die krapte gaan opvangen (verder automatiseren, flexibeler werken, arbeidskrachten ‘importeren’…?).
Tot die tijd kunnen ze nog gaan voor het schaap met de 5 poten. Gezien de marktmogelijkheden is dat logisch en terecht. De bureaus, Pienk I Office Professionals ook, zullen er alles aan doen om dit schaap te vinden (Mèèèèh)
Dat is dan heel apart. Telkens als ik een gesprek heb, is de slotconclusie dat ik TEVEEL kan. Ja, u leest het goed, ik heb het ook niet verzonnen. Ik kan TEVEEL, ik ben te BREED (dat wil niet zeggen oppervlakkig, ik ben inhoudelijk sterk). Gesprekken die ik heb met veelal managers waarvoor je als ondersteuning moet gaan dienen draaien daar op uit. Ik word als bedreiging gezien, niet als versterking of het schaap met de 5 poten. De conclusie is dan ook altijd, die heeft meer in haar mars. Maar dat is nu juist het springende punt, ik heb geen ambitie om manager te zijn. Ik ben een aanpakker, een doener! Wat nu?
Ik vind het logisch dat ik veel kan. Ik heb 23 jaar werkervaring. Destijds werd je aangenomen als administratief medewerkster of secretaresse. Maar bij midden- en kleinbedrijf betekent dit dat je overal inzetbaar moet zijn. Van boekhouding tot en met marketing. Je moet ALLES kunnen. Dat kan ik dus ook en ik ben nooit te beroerd om iets te leren, sterker nog, dat doe ik graag. Maar het is op dit moment werkelijk een burden om TEVEEL te kunnen. Veel ervaring te hebben.
Ik heb een hele trainingsafdeling gecoördineerd, zowel administratief als op marketing gebied en een omzet van 1 miljoen euro gerealiseerd in 2010 na een slecht jaar in 2009 waarin ik de boel over moest pakken en op moest bouwen. Helaas ging het met de rest van het trainingsbedrijf niet goed en tijdens een reorganisatie en een daarbij ontstane machtstrijd in het management is onze afdeling geelimineerd. De later gekomen interim heeft de boel, zonder ons, weer terug moeten draaien want het was de enige rendabele afdeling en en manier om de boel proberen te redden. Zuur voor mij en de rest.
Wat ik zeggen wil is het volgende, als management assistent ziet men (veelal en vaker jongere managers) mij als bedreiging. Als marketing medewerker heb ik niet genoeg ervaring vindt men, want je moet een HBO papiertje hebben. Dat je een hele trainingsafdeling 5 jaar land hebt gecoördineerd en marketing technisch op de kaart hebt gezet, dat is kennelijk niet genoeg.